Yüksek İslam Ahlakı"ndan örnek maddeler...

[color=green]Soru: Bazı kimseler birtakım hataları yapıyor, günahları işliyor, sonra da 'bilmiyordum' diyerek kendilerini mazur göstermek istiyorlar.
Gerçekten de insanlar günah işledikten sonra 'bilmiyordum' diyerek sorumluluktan kurtulabilirler mi? Yani bilmemek günah işlemek için özür sayılır mı? Ayrıca sarhoşluk da mazeret olarak kabul edilir mi? Sarhoş adam, 'ayık değildim' diyerek işlediği suçun vebalinden kurtulabilir mi?

***

Asrımızın İslam hukuku konusunda tek ismi olan merhum Ömer Nasuhi Bilmen Hocaefendi'nin Yüksek İslam Ahlakı adıyla değerli bir eserini yayımladı Timaş Yayınları.

Bu değerli kitapçıkta bu gibi konularda fevkalade önemli bilgiler sunulmuştur. Bazılarını maddeler halinde özetleyecek olursam bu konudaki soruların cevaplarını vermiş sayılabilirim.

Madde bir:

-İslam ülkesinde yaşayan hiçbir mümin dinî, ahlakî vazifelerini bilmemekten dolayı mazur sayılamaz!..

-Neden mazur sayılamaz? Çünkü İslam memleketinde bunları sorarak, okuyarak, çevresinde görerek öğrenmesi çok kolay ve pek mümkündür.

Nitekim işlediği suçlardan dolayı kanun karşısına çıkan suçlu da, 'suç olduğunu bilmiyordum' diyerek cezadan kurtulamadığı gibi... Yani bilmemek, suç işleme imtiyazı sağlamaz, cahil kalmayı tercih eden insana.

Madde iki:

-Sarhoşluk da suç işleme imtiyazı sağlamaz sarhoş adama.

-Neden sarhoşluk da suç işleme imtiyazı sağlamaz sarhoş adama? Çünkü sarhoş olmak irade ile olur. İradesiyle sarhoş olan adam, isteğiyle suç işlemeye yönelen adam demektir. Bu sebeple sarhoşluk hali, işlediği suçun cezasını kaldırmak şöyle dursun, azaltmaz bile. Ancak cinnet halinde işlenen suçun durumu aynı değildir. Çünkü cinnet hali, irade ile elde edilen bir hal değildir. Onda istek ve irade devre dışıdır.

Madde üç:

-İçtiği ilaçtan haberi olmadan sarhoş olmak, isteğiyle sarhoş olmak gibi sayılmaz. İrade dışında (bayılma) gibi kabul edildiğinden bir sorumluluk yüklenmez...

Madde dört:

-Bir kimse işlediği günahtan dolayı sadece kendisi sorumlu olur, anne-baba gibi yakınlarına sorumluluk yüklenemez. Ayette, "Herkes kendi günahından sorumlu tutulur, birinin günahından ötekine sorumluluk yüklenemez." buyrulmuştur. Yani günahlar şahsidir, ama sevaplar şahsi kalmaz, sirayet edebilir.

Bundan dolayıdır ki, bir kimse yaptığı iyilik ve hayırların sevaplarını anne-baba gibi yakınlarına bağışlayabilir. Evlatlar geçmişlerine okudukları Kur'an'ların, işledikleri hayır hasenat sevaplarını bağışlayabilirler. Onlar da bu bağıştan faydalanır, varsa azapları azalır, yahut kalkar, yoksa dereceleri yükselir.

Madde beş:

-Bir iyiliğin işlenmesine sebep olan, o iyiliği bizzat kendisi yapmış gibi sevap alır. Bir kötülüğün işlenmesine sebep olan da o kötülüğü bizzat kendisi işlemiş gibi vebale girer.

Öyle ise hep iyiliklere sebep olmaya çalışmalı, kötülüklere sebebiyet vermekten ciddi şekilde kaçınmalıdır ki, sebep olduğu iyilikleri işlemiş gibi sevaplar alsın, kötülüğü de kendisi işlemiş gibi günaha girmesin.
[/color ]